در دنیای رمزارزها چه می‌گذرد؟! دانشگاه کمبریج سومین گزارش خود را در این رابطه منتشر کرد

گزارش دانشگاه کمبریج

سومین گزارش ارزیابی جهانی دارایی‌های رمزارزی که توسط مرکز مالی دانشگاه کمبریج(CCAF) منتشر شده است، نشان می‌دهد که روند رشد محیطی رمزارزها در حال کند شدن است، برخی از ماینرها همچنان بر روی کمک‌های مالی تکیه کرده و استاندارد‌های نظارتی هم بیشتر بر روی فضای مالی سنتی تمرکز دارند.

این سومین گزارش دانشگاه کمبریج در رابطه با وضعیت بازار دارایی‌های رمزارز در سراسر جهان است، دومین گزارش در دسامبر سال ۲۰۱۸ منتشر شده بود. از آن زمان تا کنون، صنعت رمزارزها دستخوش تغییرات اساسی شده است. آپولین بلاندین(Apolline Blandin) همکار پژوهشی در CCAF و یکی از نویسندگان این گزارش در رابطه با وضعیت فعلی بازار رمزارزها اعلام نموده که «بسیاری از گزارشات موجود غالباً براساس داده‌های بر روی زنجیره نوشته شده‌اند. از نظر من، هیچ گزارش دیگری در رابطه با صنعت رمزارزها وجود ندارد که به طور منظم تحقیقات مبتنی بر نظرسنجی انجام داده باشد».

در این گزارش مجموعه‌ای از یافته‌های مهم براساس داده‌های بدست آمده کشف شده است؛ از جمله اینکه صنعت استخراج رمزارز در حال سازگار شدن با محیط زیست می‌باشد.

ماینینگ، محیط زیست و تمرکز قدرت

در بخش‌هایی از این گزارش به موضوع چگونگی تغییر چشم‌انداز صنعت رمزارزها پرداخته شده است. یکی از بیشترین هزینه‌های جاری مربوط به فرآیند ماینینگ، پرداخت هزینه‌ی انرژی است. براساس گزارش CCAF، ماینرها مدت‌هاست که به دنبال کشف ارزان‌ترین منبع انرژی جهت تامین برق مورد نیاز خود هستند و این رقابت منجر به این شده که به طور متوسط ۳۹ درصد انرژی لازم برای فرآیند اثبات کار(PoW) توسط انرژی‌های تجدید‌پذیر مانند انرژی خورشیدی و انرژی برق‌آبی تامین شود.

نیروگاه‌های آبی به عنوان اولین منبع انرژی در صنعت ماینینگ معرفی شده و نزدیک به دو سوم(۶۲ درصد) ماینرهای شرکت‌کننده در نظرسنجی CCAF اعلام کرده‌اند که تمام انرژی لازم برای فرآیند استخراج رمزارز را از این راه تامین می‌کنند.

سایر روش‌های تجدیدپذیر

البته ماینرها اعلام کرده‌اند که از سایر روش‌های تامین انرژی پاک از جمله انرژی خورشیدی و انرژی بادی نیز استفاده می‌کنند، اما سطح استفاده از این دو انرژی پایین‌تر بوده و در لیست CCAF پس از گاز طبیعی و ذغال‌سنگ قرار می‌گیرند. در مجموع این دو روش تامین انرژی به ترتیب ۱۷ درصد و ۱۵ درصد انرژی مورد نیاز صنعت استخراج رمزارز را تامین می‌کنند.

علاوه بر این گفته شده که نزدیک به ۱۲ درصد ماینرهای سراسر جهان از انرژی اتمی برای تامین برق فرایند استخراج رمزارز استفاده می‌کنند.

به طور کلی اعلام شده که فرایند ماینینگ در کشور چین بسیار ارزان قیمت‌تر از ایالات متحده می‌باشد. هزینه‌های سرمایه‌ای(به عنوان مثال هزینه‌ی خرید تجهیزات) نزدیک به ۵۶ درصد مجموع هزینه‌ی یک فارم استخراج رمزارز در آمریکا را تشکیل می‌دهد، درحالیکه این رقم در کشور چین تنها ۳۱ درصد می‌باشد. این بدان معناست که چین در زمینه‌ی استخراج رمزارز بسیار جلوتر از آمریکا می‌باشد.

در بخش‌های دیگری از این مقاله به تمرکز قدرت و همچنین زیست‌پذیری این صنعت اشاره شده است. مجموعاً ۲۳ درصد ماینرها اعلام کرده‌اند که کمک هزینه‌ی دولتی دریافت می‌کنند، کمک هزینه‌هایی که معمولاً برای پرداخت قبوض برق در نظر گرفته می‌شوند. دو پنجم این کمک‌های مالی در کشور چین به ماینرها پرداخت شده است. گرچه به نظر می‌رسد که صنعت استخراج رمزارز در حال تبدیل شدن به یک فرآیند دوستدار طبیعت است، اما آمار نشان می‌دهد که نرخ رشد اشتغال در این صنعت به شدت کند می‌باشد؛ به عبارتی تعداد ماینرهای تازه وارد به دنیای رمزارزها به شدت کاهش یافته است.

بحران استخرام در صنعت رمزارزها

تجزیه و تحلیل شاخص‌های رشد نشان می‌دهد که رشد اشتغال‌زایی صنعت رمزارزها به طور چشم‌گیر کاهش یافته است. آمار نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ نرخ رشد اشتغال‌زایی صنعت رمزارزها با کاهش ۳۶ درصدی روبرو شده است. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که این روند نزولی ادامه داشته و به زودی شاهد ثبت نرخ رشد منفی ۷۵ درصد خواهیم بود.

آپولین بلاندین در رابطه با این موضوع اعلام نموده که «با توجه به کاهش شدید قیمت رمزارزها و مجموع سرمایه‌ی بازار پس از روند صعودی ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸، مشاهده‌ی این ارقام نباید زیاد تعجب‌آور باشد».

با این حال، ارقام یاد شده لزوماً منعکس‌کننده‌ی دیدگاه منفی نسبت به کل صنعت رمزارزها نیست. براساس آنچه در گزارش فوق‌الذکر آمده است، حدود ۲۶ درصد شرکت‌های فعال حوزه‌ی رمزارز طی ۳ سال گذشته با رشد سطح اشتغال ۱۰ درصدی روبرو بوده‌اند.

از آنجا که رشد نرخ اشتغال در صنعت رمزارزها با کاهش چشم‌گیر روبرو شده است، شرکت‌های فعال حوزه‌ی رمزارز همچنان اقدامات امنیتی و محتاطانه اتخاذ کرده و استاندارد‌های مطابق با دنیای مالی سنتی را هدف قرار می‌دهند.

استاندارد‌های فناوری اطلاعات و نظارت

با رشد و رونق چشم‌گیر صنعت رمزارزها طی یک دهه‌ی گذشته، این صنعت چالش‌های مربوط به فناوری اطلاعات و نظارت روبرو شده است.

اکثریت قریب به اتفاق ارائه دهندگان خدمات(حدود ۹۰ درصد) دارایی‌های رمزارزی را در کیف‌پول‌های سرد(Cold Storage) نگهداری می‌کنند، که طبق گزارش فوق یک اقدام امنیتی قوی در زمینه‌ی فناوری اطلاعات به شمار می‌آید.

با این حال، داده‌های بدست آمده نشان می‌دهد که اقدامات امنیتی محتاطانه لزوماً به برنامه‌های بیمه تبدیل نمی‌شوند. طبق آنچه در گزارش فوق آمده است، حدود ۴۶ درصد ارائه‌دهندگان خدمات رمزارزی در برابر مخاطرات احتمالی بیمه نیستند، این درحالیست که آن‌ها در معرض جرائم سایبری، خطاهای حرفه‌ای، خطاهای انسانی و احتمال از دست دادن کلید خصوصی قرار دارند.

مشکل بیمه در صنعت رمزارزها

 آقای بلاندین در رابطه با این موضوع افزود «ما از همان ابتدا می‌دانستیم که موضوع بیمه یکی از نگرانی‌های عمده‌ی ارائه‌دهندگان خدمات رمزارزی است، اما هنوز هم تعجب‌آور است که از هر دو ارائه دهنده‌ی خدمات رمزارزی تنها یکی در برابر خطرات احتمالی خود را بیمه کرده است».

به نظر می‌رسد که با معرفی پروتکل‌های ضد پولشویی(AML) توسط کارگروه ویژه‌ی اقدامات مالی(FATF) و استاندارد‌های بین‌المللی شرکت‌های حوزه‌ی رمزارز توسط سازمان CFT، این صنعت با اقدامات نظارتی و قانونی الهام گرفته از فضای مالی سنتی روبرو شده است. گزارشات فوق نشان می‌دهد که شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی خدمات رمزارزی که در حوزه‌ی قضائی تحت مدیریت FATF فعالیت دارند، بیش از سایر شرکت‌های فعال حوزه‌ی رمزارز به سرمایه‌گذاران سازمانی سنتی خدمات ارائه می‌کنند.

در نهایت گفته شده که شرکت‌های فعال حوزه‌ی رمزارز که گزارشات مربوط به پروتکل‌های شناخت مشتری(KYC) را انجام نداده‌اند، بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ به شدت کاهش یافته از ۴۸ درصد به ۱۳ درصد رسیده‌اند؛ موضوع که یک خبر بسیار خوب برای فعالان حوزه‌ی رمزارز به شمار می‌آید.

نظر شما در رابطه با گزارش دانشگاه کمبریج و بررسی وضعیت صنعت رمزارزها نسبت به سالیان گذشته چیست؟ آیا این صنعت در حال گسترش و تبدیل شدن به یک صنعت فراگیر در سراسر جهان می‌باشد؟ نظرات خود را با تیم کوینیت به اشتراک بگذارید.