مقایسه بین بیت‌کوین، طلا و نفت: یک نقطه‌ی تمایز وجود دارد

تفاوت‌های بسیار مهمی بین این 3 دارایی وجود دارد، خصوصا وقتی که وضعیت موجودی آن‌ها پس از یک افزایش قیمت مورد بررسی قرار می‌گیرد. کاربر توئیتر @WallSt_Dropout مجموعه نمودارهای جذابی را تهیه کرده که در نشان دادن این تفاوت‌ها بسیار کمک می‌کند.

اول، نفت. به محض اینکه قیمت نفت افزایش پیدا می‌کند، واکنش مشخصی در تولید آن وجود دارد. چرا؟ چون دیگر انگیزه‌ای اضافی برای سرمایه‌گذاری در قابلیت‌های زیرساخت‌ها/استخراج وجود دارد.

به مرور که تولید نفت افزایش پیدا کرده و بیشتر از تقاضا می‌شود، قیمت آن کاهش پیدا می‌کند. حالا دیگر به اندازه‌ی قبل سودآوری ندارد، پس تولید کاهش پیدا می‌کند. پس از آنکه قیمت نفت شروع به ریکاور(برگشت مجدد قیمت، به دلیل محدودیت موجودی که در چرخه‌ی قبلی بوجود آمد) می‌کند، ماشین‌های استخراج دوباره روشن شده و شروع به تولید بیشتر نفت سیاه می‌کنند.

دقیقا همین حالت برای طلا وجود دارد. در شروع سال 2008، تولید ماهیانه طلا به دلیل اینکه در دهه‌‌ی قبل نیز قیمت پایینی داشته است، کاهش پیدا کرده است. به محض اینکه مارکت قیمت طلا را به سمت بالا هدایت می‌کند (سقوط مالی مسکن آمریکا را به خاطر دارید؟) تولید طلا نیز افزایش پیدا کرده تا تقاضای مورد نیاز را پوشش دهد و وقتی در سال 2012 قیمت طلا به یکی از کمترین میزان‌های خود رسید، تولید آن نیز کاهش پیدا کرد.

در مورد بیت‌کوین، عکس این قضیه درست است. در سال 2010 وقتی که پاداش بلوک برای تولید بیت‌کوین بالاتر بود، قیمت آن پایین بود. وقتی قیمت بیت‌کوین افزایش پیدا کرد، پاداش بلوک کاهش پیدا کرد. چرخه‌ی مشابهی که بین قیمت ، موجودی فعلی و تقاضا در نفت و طلا وجود داشت در مورد بیت‌کوین صدق نمی‌کند.

بیت‌کوین تفاوت دارد
این یک عملکرد کلیدی در نحوه‌ی کارکرد بیت‌کوین است. پاداش بلوک بیت‌کوین هر 210 هزار بلوک نصف می‌شود. در حال حاضر پاداش بلوک 12.5 عدد است. براساس اطلاعات سایت Bitcoinblockhalf.com این پاداش در ماه می 2020 به 6.25 عدد خواهد رسید.

اما ماینرها چطور کسب درآمد می‌کنند، وقتی که در سال 2140 پاداش بلوک تمام می‌شود؟ پاسخ کارمزد تراکنش‌ها است. استخراج کنندگان طلا کنترلی بر روی خرید و فروش محصول ندارند، در حالی که ماینرهای بیت‌کوین کارمزد تراکنش‌ها را برای کاری که در جهت تایید تراکنش‌ها انجام می‌دهند، دریافت خواهند کرد. این می‌تواند معادل کارمزد کمی باشد که در پلتفرم نفت، اشخاص برای استفاده از سوخت در خودروهای خود پرداخت می‌کنند.

این یک بخش لازم و ضروری برای سیستم است. اینطور تصور کنید که هر ماینری، هر 10 دقیقه، یک مقدار ثابت از زمین را می‌سازد. مردم می‌خواهند که درخواستی برای یک تکه‌ی کوچک از زمین ساخته شده ثبت کنند. مبلغ دریافت شده برای فروش بخش کوچکی از این زمین ساخته شده توسط ماینر، همان انگیزه‌ای است که ماینرها را به ادامه‌ی کار وا خواهد داشت.

به مرور که نرخ تورم بیت‌کوین به صورت مداوم پایین می‌رود (و منجر به افزایش ارزش آن می‌شود) ، لزوم کارمزد تراکنش‌ها برای انگیزه دادن به ماینرها برای ادامه‌ی ماینینگ افزایش پیدا می‌کند (خصوصا در آینده) .

نفت و طلا دارایی‌هایی هستند که تاریخ پایان واقعی ندارند. به عنوان مثال، هنوز هم منابعی هستند که در زیر زمین قرار گرفته‌اند. برخلاف ترس‌هایی که در مورد قیمت‌های طلا و نفت وجود دارد، هنوز هم شرکت‌ها با تکنولوژی‌هایی که به آن‌ها اجازه‌ی یافتن و استخراج این منابع را بصورت دقیق‌تر می‌دهد، در تلاش برای این امر هستند.

ما از همین حالا می‌دانیم که چه تعداد بیت‌کوین برای ماین کردن باقی مانده است که این مسئله، استخراج بیت‌کوین را نسبت به سایر دارایی‌های واقعی دنیا بسیار متمایز می‌سازد.

آیا به نظر شما چنین مقایسه‌ای منصفانه و درست است؟