مبادلات مارجین چیست؟

آشنایی با مبادلات مارجین

مبادلات مارجین روشی برای مبادله‌ی دارایی‌ها با استفاده از سرمایه‌ی ارائه شده توسط شخص، شرکت و یا موسسه‌ی دیگری است. حساب‌های مارجین در مقایسه با حساب‌های مبادلات عادی به مجموع سرمایه‌ی بالاتری دسترسی دارند که به آن‌ها امکان فعالیت در موقعیت دارای ریسک‌ بالاتری را می‌دهد. این ویژگی ضریب مارجین را به نتایج حاصل از مبادلات اعمال می‌کند، در نتیجه پتانسیل سود و یا زیان حاصل از عملکرد معامله‌گران افزایش می‌یابد. افزایش ریسک مبادلات به‌طور مارجین این ویژگی را در بازارهای دارای نوسان کم همانند بازار فارکس(Forex) به ویژگی محبوبی تبدیل کرده است. این ویژگی در بازارهای سهام، کالا و رمزارزها نیز استفاده می‌شود.

در بازارهای سنتی دارایی قرض گرفته شده برای انجام مبادلات مارجین معمولا از سوی کارگزاری سرمایه‌گذاری تامین می‌شود. با این وجود، در بازار‌های مبادلات رمزارزها دارایی مورد نیاز برای انجام این دسته از مبادلات معمولا از سوی دیگر کاربران صرافی تامین می‌شود. این دسته از کاربران معمولا بر اساس میزان تقاضا برای انجام این نوع از مبادلات، سود دریافت می‌کنند. اگرچه برخی از صرافی‌های رمزارزی نیز مشابه بازار سنتی دارایی مورد نیاز برای انجام این نوع از مبادلات را برای کاربرانشان فراهم می‌کنند.

روش انجام مبادلات

وجود دارایی اولیه برای آغاز فعالیت در بخش مبادلات مارجین صرافی‌ها الزامی است، در حقیقت این دارایی به عنوان مارجین شناخته می‌شود و دارایی قرض گرفته شده با توجه به دارایی اولیه ارائه می‌گردد. به عبارت دیگر، حساب‌های معاملاتی مارجین برای انجام مبادلات دارای ضریب استفاده می‌شود و ضریب اشاره شده نسبت دارایی‌های قرض گرفته شده به دارایی اولیه(مارجین) را مشخص می‌کند. به عنوان مثال ارائه‌ی ۱۰ هزار دلار از سوی معامله‌گر برای اجرای مبادله‌ی مارجین ۱۰۰ هزار دلاری با ضریب ۱۰:۱ ضروری است.

پلتفرم‌ها و بازارهای مبادلاتی مختلف به‌طور طبیعی مجموعه‌ی قوانین و نرخ ضرابی متفاوتی را پیشنهاد می‌کنند. به عنوان مثال در بازار سهام نرخ ۲:۱ رایج است، در حالی که مبادلات مارجین قرارداد‌های آتی معمولا در نرخ ۱۵:۱ ارائه می‌گردد. در بازار‌های رمزارزها ضرایب این نوع از مبادلات معمولا در محدوده‌ی ۲:۱ تا ۱۰۰:۱ قرار دارد.

مبادلات مارجین در سمت خرید(Long Position) و فروش(Short Position) تغییرات قیمت امکان پذیر است. انجام معامله در «سمت خرید» با فرض افزایش قیمت در آینده انجام می‌شود، در حالی که انجام معامله در «سمت فروش» با فرض کاملا متضاد انجام می‌شود. در یک موقعیت مبادلاتی مارجین باز، دارایی اولیه‌ی معامله‌گر به عنوان وثیقه‌ای برای دارایی‌های قرض گرفته شده عمل می‌کند. اغلب صرافی‌ها در برابر موقعیت‌های مشخص(به عنوان مثال کاهش قابل توجه قیمت و بیش از آستانه‌ی تغییرات مشخص شده)، معامله‌گران را به فروش دارایی‌ها مجبور می‌کنند.

مزایا و معایب

مهم‌ترین مزیت مبادلات مارچین امکان کسب سود بالاتر به دلیل ارزش بالاتر مبادلات محسوب می‌شود. همچنین معامله‌گران می‌توانند با کمک دارایی قرض گرفته شده چند موقعیت معاملاتی مختلف را با سرمایه‌ی نسبتا اندکی اتخاذ نمایند، این ویژگی در نهایت موجب ایجاد تنوع در مبادلات خواهد شد. در نهایت، ایجاد حساب مارجین معامله‌گران را قادر می‌سازد بدون نیاز به انتقال دارایی‌ به سرعت به انجام معامله بپردازند.

انجام معاملات مارجین معایبی را نیز به همراه دارد، افزایش ریسک معاملات به معنای افزایش پتانسیل سود و یا زیان برای معامله‌گر می‌باشد. برخلاف معاملات عادی، انجام معاملات مارجین زیان بالاتری نسبت به سرمایه‌ی اولیه‌ برای معامله‌گر به همراه خواهد دارد. در حقیقت با توجه به ضریب مارجین، کاهش اندک قیمت بازار رمزارزها می‌تواند زیان قابل توجهی را بر معامله‌گر تحمیل کند.

مبادلات در بازار رمزارزها

به‌طور کلی انجام مبادلات مارجین ریسک بالاتری را برای معامله‌گر به همراه دارد، اما با توجه به وجود سطح بالاتری از نوسانات در بازار رمزارزها، انجام این نوع از مبادلات ریسک به مراتب بالاتری را به همراه دارد. در نتیجه معامله‌گران باید به دقت استراتژی‌های مدیریت ریسک مناسبی را در نظر بگیرند. همچنین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که معاملات مارجین برای افراد تازه‌کار مناسب نیست.

برگشت به صفحه‌ی اصلی کریپتوپدیا