هر آنچه در مورد ارزهای غیر قابل ردیابی باید بدانید

با وجود بیش از 50 کوین با قابلیت معاملات ناشناس در مارکت، علاقمندان به چنین ارزهایی برای استفاده دچار سردرگمی شده‌اند. این راهنما برای انتخاب بهترین گزینه است.

تراکنش‌های بیت‌کوین، کاملا غیرقابل ردیابی نیستند، هر تراکنشی که انجام می‌شود در بلاکچین، بصورت عمومی و برای همیشه در دسترس است اما صاحب کیف پول دریافت کننده و ارسال‌کننده‌ی ارز ناشناس هستند. یافتن ارتباط کیف‌پول‌ها با هویت‌های واقعی اشخاص چندان سخت نیست، چون به هر حال شخصی برای خرید ارزهای رمزگذاری‌شده باید به نوعی ارزی که در دست دارد را به یکی از ارزهای رمزگذاری‌شده تبدیل کند.

اغلب ارزهای با قابلیت غیر قابل ردیابی، هنوز بر مبنای دفترچه حسابی مشابه بیت‌کوین کار می‌کنند، اما تغییراتی را در مسیر تراکنش انجام می‌دهند تا تراکنش قابل ردیابی نباشد. باز هم میزان مبلغ جابجا شده مشخص است اما مسیر انتقال بین ارسال و دریافت‌کننده پنهان شده است. روش هر کدام از ارزها برای انجام این کار به کلی متفاوت است.

الگوریتم‌های رمزگذاری امنیتی
3 الگوریتم رمزگذاری معمول برای قابلیت غیر قابل ردیابی بودن، عبارتند از: zk-Snarks، Coinjoin و RingerCT. آخرین الگوریتمی که نام بردیم در مونرو استفاده می‌شود و Coinjoin نیز در Dash و بصورت آزمایشی در بیت‌کوین، و zk-Snarks نیز توسط بسیاری از ارزهایی که در اسمشان Z دارند، مانند ZCash. در ادامه‌ی نحوه‌ی عملکرد این الگوریتم‌ها را می‌بینیم:

الگوریتم RingCT: امضای حلقه‌ی مونرو، به ارسال‌کننده‌ این امکان را می‌دهد تا تراکنش را در بین خروجی‌های سایرین مخفی کند. علاوه بر این، مقدار تراکنش نیز، قابل مخفی شدن است. به این موارد مخفی بودن آدرس دریافت را نیز اضافه کنید تا یک مجموعه‌ی کاملا مخفی را برای جابجایی مبالغ در اختیار داشته باشید.

الگوریتم Coinjoin: این الگوریتم توسط Gregory Maxwell توسعه داده شده است، که یک روش ایمن در اعداد است. وقتی که 2 ارسال کننده مقدار یکسانی را در تراکنش خود ارسال می‌کنند، الگوریتم این 2 تراکنش را به هم پیوند می‌زند که در این حالت یافتن ارتباطات ورودی‌ها و خروجی‌ها تقریبا غیر ممکن است. انواع مختلفی از این الگوریتم وجود دارد، از جمله Private Send که در ارز Dash استفاده می‌شود و Coin Shuffle که نسخه‌ای از آن با نام Cash Shuffle در ارز بیت‌کوین‌کش در حال استفاده است.

الگوریتم zk-Snarks: یک تکنولوژی است که به ماینرها این امکان را می‌دهد که بدون دانستن مبدا و مقصد تراکنش را تایید کنند. با استفاده از یک الگوریتم رمزنگاری، هر ماینر حاضر در شبکه می‌تواند بدون اینکه بداند چه کسی، چه چیزی را به کجا منتقل کرده است، تراکنش را تایید کند. اگرچه این الگوریتم عموما توسط ارزهایی که با حرف Z همراه هستند اما برای اتریوم نیز تست شده است.

بازیگران اصلی امنیت
برخی از ارزهای محبوب این حوزه، تا کنون فورک‌هایی را نیز داشته‌اند و انتخاب‌های بیشتری نیز به علاقمندان این ارزها داده‌اند. این فرزند خوانده‌ها از همان الگوریتم‌های رمزنگاری که معرفی کردیم استفاده می‌کنند، اما امکانات بیشتری نیز با خود به همراه دارند. در این مطلب چند مورد از این ارزها را به صورت کوتاه بررسی می‌کنیم، ولی ابتدا 2 بازیگر اصلی این حوزه را معرفی می‌کنیم:

ارز Zcach: این ارز از پروتکل zerocoin متولد شده است، Zcach در واقع همان بیت‌کوین اما با اضافه شدن فاکتور امنیت است. تعداد ثابت 21 میلیون عدد دقیقا مشابه بیت‌کوین و بلاکچین قابل مشاهده برای همه، با این تفاوت که امکان مخفی کردن، دریافت و ارسال کننده و همچنین مقدار تراکنش وجود دارد. محققین تحقیقاتی منتشر کرده‌اند که برخی از تراکنش‌های Zcach را می‌توان از حالت ناشناس خارج کرد، اما با این حال برای استفاده‌ی روزانه، این ارز می‌تواند خواسته‌های اغلب افراد را تامین کند.
تا به امروز، از Zcach درست مانند بسیاری از ارزهای دیگر استفاده شده است و تعداد بسیار کمی از کاربران از قابلیت امنیتی آن استفاده کرده‌اند. گفته می‌شود ، زی‌کش استفاده زیادی در وب تاریک ندارد، سرزمینی که کاربرانش نسبت به خصوصیت پنهانی بودن ، سوء ظن خاصی دارند.

ارز مونرو: مونرو به عنوان یک ارز قابل اعتماد حتی برای کسانی که دغدغه‌ی اصلی‌شان امنیت نیست، ظاهر شده است. تکنولوژی امنیتی آن بسیار مورد توجه قرار گرفته و بسیاری از فروشگاه‌های نیمه‌ی تاریک وب، پرداخت توسط مونرو را اضافه کرده‌اند. پس از بسته شدن Alphabay استفاده از مونرو افزایش یافت، وقتی که مامورین فدرال با دستگیری kingpin و Alexandre Cazes نتوانستند میزان دارایی مونروی آن‌ها را متوجه شوند.

بسیاری از معامله کنندگان در وب تاریک در سال اخیر به واسطه‌ی استفاده از بیت‌کوین دستگیر شده‌اند که این اتفاق در پی پیگیری تراکنش‌ها و یافتن هویت واقعی افرادی که این تراکنش را انجام داده‌اند صورت گرفت و پس از آن مونرو خود را به عنوان یک ارز امنیتی دنیای وب تاریک معرفی کرد. واژه‌ی SHUM که مخفف عبارت Should Have Used Monero است پس از هر دستگیری در نظرات بسیار به چشم می‌خورد به این معنی که باید از مونرو استفاده می‌کرد.

سرزمین فورک‌ها
پروتکل Zerocoin در بستر بسیاری از ارزهایی است که نام آن‌ها با Z شروع می‌شود و اغلب آن‌ها از Zcach فورک شده‌اند. توضیح دادن تمامی ‌آن‌ها نیازمند وقت بسیاری است اما 2 مورد از محبوب‌ترین‌های آن‌ها را با هم بررسی می‌کنیم.

ارز Zclassic: این ارز بدلیل نگرانی بسیار زیادی که در مورد حجم بالای ارزهای از پیش ماین شده در Zcach وجود داشت، فورک شد. این ارز پس از فورک مسیر خود را در پیش گرفت و در حال حاضر یکی از توکن‌های امنیتی مورد علاقه است که قیمت آن نیز در هفته‌ی اخیر به دلیل انتشار اخبار فورک جدید بیت‌کوین به نام Bitcoin Private که ترکیبی از بیت‌کوین از Zclassic خواهد بود، رشد ناگهانی داشت.

و بدلیل اینکه این فورک به تمام دارندگان بیت‌کوین و Zclassic تعلق خواهد گرفت، خریداران به سمت Zclassic متمایل شده‌اند و این تمایل سبب افزایش قیمت آن تا 100 دلار شده است که البته تعداد دریافتی فورک نیز سودی را برای کاربران در پی خواهد داشت.

ارز Zencach: این ارز فورک Zclassic است، بله، فورکی از یک فورک! اما با این حال قابلیت‌های جالبی همراه خود دارد، که حداقل آن‌ها قابلیت پیام‌رسانی رمزگذاری‌شده است. همچنین همانند Dash از Node‌ها یا گره‌ها برای افزایش امنیت شبکه استفاده می‌کند و در حال حاضر بیش از 5000 Node فعال دارد و یک پروژه‌ی کاربر محور است. به نظر می‌رسد ارزهای امنیتی مسیر حرکت مستحکمی را در پیش گرفته‌اند.

ارزهای‌ی نوپایه‌ی امنیتی
این ارزهایی که در ادامه بررسی می‌کنیم، یا ذاتا دیدگاه امنیتی دارند و یا چنین قابلیتی را بصورت انتخابی به کاربر ارائه می‌کنند و بررسی آن‌ها خالی از لطف نیست.

ارز Dash: براساس حجم معاملا، این ارز بزرگترین گزینه‌ی لیست است. هر چند که یک کوین اساسا امنیتی نیست، اما قابلیت‌هایی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد تا اگر می‌خواهند، تراکنش‌های خود را مخفی کنند.

ارز Zcoin: این امکان را به کاربران می‌دهد تا سکه‌هایی در شبکه بلاکچین بسازند و آن‌ها را تبدیل به یک کوین با قابلیت پنهانی کنند. این پروسه چندین بار قابل انجام است و می‌توان یک کوین را به صورت پنهانی یا همگانی ارسال کرد.

ارز Pivx: یک ارز منبع باز که یک پروژه‌ی کاربر محور امنیتی است. این ارز ترکیبی از مکانیزمی براساس الگوریتم Coinjoin اما بصورت غیرمتمرکز و استفاده از شبکه‌ای از گره‌های اصلی یا Masternodeها است.

ارز Verge: ارزی دیگر با رویکرد پنهانی و امنیتی که بیشتر برای شبکه‌هایی دارای همین ساختار نظیر Tor و l2tp ساخته شده است. Verge به اندازه‌ی رقبای خود ساختاری امنیت مدارانه ندارد اما در سمت مقابل بسیار سریع و دارای کارمزد کمی است.

ادامه‌ی داستان
متاسفانه امکان پرداختن به تمام این ارزها وجود ندارد، اما تعداد آن‌ها کم نیست و اسامی برخی از این ارزها عبارتست از: Navcoin، Hcash، Cloakcoin، Stealthcoin، Hush, Zoin،Spectrecoin و بسیاری دیگر که می‌توان گفت در حال حاضر حدود 50 ارز با این رویکرد در بازار وجود دارد که در صورتی که قصد سرمایه‌گذاری یا استفاده از آن‌ها را دارید باید کمی وقت صرف مطالعه‌ی ساختار آن‌ها کنید.

چطور از امنیت کامل اطمینان حاصل کنیم؟
خرید یک ارز با رویکرد امنیتی دیگر به این معنا نیست که شما نامرئی شده‌اید. از ردپاهای ثبت شده در مرورگرها گرفته تا آدرس‌های آیپی ثبت شده‌ی شما تماما برای سازمان‌های امنیتی 3 حرفی مدارکی هستند که در مواقع لزوم مورد استفاده قرار می‌گیرند تا یک تراکنش را ردگیری نمایند. با این وجود اگر شما یک فروشنده‌ی بزرگ مواد مخدر یا یک تروریست باشید، آن‌ها روش‌های بهتری دارند تا زمان خود را صرفشان کنند. در مواردی که امنیت الزامی است، روش‌های دیگری نظیر ترکیب‌کننده‌ها وجود دارند مانند Bitmixer و Join Market که این سرویس‌ها خدماتی را در راستای عدم امکان شناسایی مبدا و مقصد تراکنش ارائه می‌دهند.

در حال حاضر چیزی به نام امنیت کامل وجود ندارد، اما با این حال ارزهای موجود تا حدود بسیار زیادی امنیت و پنهانی بودن را چاشنی کار ما می‌کنند. در سال 2018 باید شاهد پیدایش ارزهای بیشتری با این رویکرد نیز باشیم، چون بازار دیدگاه امنیتی ارزهای رمزگذاری‌شده هر لحظه در حال داغ‌تر شدن است.

نظر شما در این خصوص چیست؟
اصلا تمایلی به استفاده از ارزهای رمزگذاری‌شده با قابلیت پنهان بودن تراکنش‌ها دارید؟